Veel e-mailgebruikers worden geconfronteerd met het feit dat niet alleen belangrijke brieven van bekenden, maar ook opdringerige reclameaanbiedingen - spam - in hun mailbox belanden. Maar om een e-mail te kunnen sturen, moet u eerst het adres weten. Waar vinden de auteurs van reclamebrieven de adressen van hun "slachtoffers"?
Het adres kan worden gestolen of gekocht
E-mail is niet alleen een handige en snelle manier om berichten uit te wisselen, maar ook een redelijk effectief autorisatiemiddel op internet. Op bijna alle sites waar registratie vereist is, moeten gebruikers hun e-mailadres opgeven. Dit kunnen gratis advertentiesites, vacatures, hobbyforums of online games zijn - overal is een e-mailadres vereist. Zo krijgen de site-eigenaren een database met unieke adressen, die met het programma kunnen worden gehackt of, als de site-eigenaar gewetenloos is, van hem kunnen kopen.
De eigenaren van grote mailservers worden periodiek beschuldigd van het verkopen van e-maildatabases, maar er is geen bewijs van dergelijke transacties gevonden.
Het kopen van een database met actuele e-mailadressen is niet de enige manier om geadresseerden voor advertenties te vinden. Sommige spammers gebruiken verschillende generatorprogramma's. Natuurlijk zullen niet alle adressen die op deze manier worden verkregen, samenvallen met de echte, maar de allereerste massamailing stelt u in staat om niet-bestaande e-mailboxen te verwijderen, waardoor het mogelijk wordt een database met geldige adressen samen te stellen, die kan ook verkocht worden. Verzenden naar mobiele telefoons gaat op een vergelijkbare manier.
De populariteit van sociale netwerken heeft het leven van spammers veel gemakkelijker gemaakt, aangezien veel gebruikers hun e-mailadressen op openbaar toegankelijke pagina's publiceren.
Zoeken op internet
Ten slotte is de derde optie, die door veel samenstellers van databases voor reclamemailings wordt gebruikt, het gebruik van zoekmachines en algoritmen. Feit is dat alle e-mailadressen iets gemeen hebben, namelijk het @-symbool, dat in Rusland een hond wordt genoemd. En zoekmachines zijn niet alleen in staat om op verzoek regelmatig te zoeken, maar ook om uitgebreid te zoeken, met behulp van een specifieke syntaxis. U kunt alleen zoeken in paginatitels of, omgekeerd, alleen in hun hoofdgedeelte, zoeken op een deel van een woord of op één teken in het algemeen.
Dit is precies waar het algoritme op is gebaseerd: in de zoekreeks wordt gevraagd om het @-symbool te vinden dat wordt omringd door andere symbolen. Daarna blijft het alleen om de werkelijke adressen op de gevonden pagina's te bepalen. Dit gebeurt natuurlijk niet handmatig, maar met behulp van eenvoudige programma's. Om te voorkomen dat hun e-mailadres door zoekmachines wordt ontdekt, vervangen veel mensen bewust het @-symbool door het woord "hond" of zijn afgeleiden. Zo'n vervanging zal een levend persoon geen kwaad doen, maar de zoekrobot zal het e-mailadres niet meer opnemen in het zoekresultaat.
