Het internet is de grootste uitvinding van de 20e eeuw. Sinds korte tijd is het zo wijdverbreid dat we ons geen leven meer kunnen voorstellen zonder het "World Wide Web". En iedereen is ervan overtuigd dat internet een onbetwistbare zegen is! Heeft hij de mensheid echter niet iets belangrijks afgenomen?
Iedereen die het internet onder de knie heeft, kan niet anders dan het gunstige effect ervan op zijn leven opmerken. Het verbreedt de horizon en de cirkel van communicatie, in het netwerk kun je snel en zonder het huis te verlaten nieuwe kennis opdoen, antwoorden op bijna alle vragen … Ja, sommige dingen verlaten ons leven, maar is het de moeite waard om ze allemaal te betreuren?
Media. Namelijk - kranten en tijdschriften. De vroegere populariteit van deze ooit populaire gedrukte media verdwijnt snel in het verleden. Wie wil er tegenwoordig geld (en veel) uitgeven om te kopen wat nodig is voor een of twee dagen? Alle benodigde informatie kan op het beeldscherm worden verkregen en niet alleen de meningen van andere mensen ontdekken, maar meteen bespreken.
Moet ik boos zijn over zo'n "verlies"? Nauwelijks. De oudere generatie zal misschien ziek worden van heimwee naar de oude, langverwachte verse krant, de "geur van nieuwigheid", het langverwachte tijdschrift … Maar zullen ze de deposito's van vergeelde kranten in hun leven willen teruggeven?
Naslagwerken en encyclopedieën. Dus wiens leeftijd onherroepelijk voorbij is! Omvangrijk, uit meerdere delen bestaand, beslaat bijna een hele boekenkast - ze zijn nu alleen interessant voor verzamelaars. We vinden alle informatie in één seconde, met een paar klikken op de knop. En dit is een onbetwist gemak.
Epistolair genre. Maar dit is echt jammer … Er is al een hele generatie mensen opgegroeid die niet eens weten wat een eenvoudige, papieren brief, een ansichtkaart voor de vakantie, een liefdesbriefje is … Nee, gemak staat buiten kijf - een e-mail in een kwestie van seconden vindt de geadresseerde, waar hij ook is … Maar - een papieren brief geschreven door je geliefde hand, met een vingerafdruk, met een omcirkelde kinderpalm … Langverwachte, zorgvuldig bewaard gebleven, waarin elke letter de stemming weergeeft van de persoon die deze brief heeft geschreven - is het niet een jammer? Misschien is het jammer… Net als live communicatie zullen we het missen.
Het is natuurlijk niet de moeite waard om de verworvenheden van onze tijd op te geven omwille van de oude man "maar het was vroeger beter". Niemand zal het doen! Het belangrijkste is dat het wereldwijde netwerk ten goede dient, niet iets duurs ontneemt, maar het onnodig ontlast. En ze verenigde ook mensen zodat het niet lukte, zoals in het beroemde gedicht:
Door deze waas, door dit raster, We zien elkaar amper.
Een stem is nauwelijks te horen door de kooi, Woorden zijn misvormd.
