"Initialisatie" is niet alleen een complex "wetenschappelijk" woord, maar ook een veel voorkomend proces. Het werk van computertechnologie is volledig gebaseerd op de initialisatie van verschillende variabelen. Wat gaat er schuil achter deze moeilijke term?
Definitie
Per definitie is "initialisatie" de voorbereiding van een programma of hardwareapparaat voor gebruik. Deze voorbereiding bestaat uit het instellen van de initiële gegevens voor de systeemparameters. Voor een programma is initialisatie de toewijzing van waarden aan programmavariabelen.
Initialisatie van gegevensarray
Array-initialisatie kent een aantal valkuilen. Ten eerste, in verschillende softwareomgevingen, begint het invullen van de arraygegevens ofwel vanaf het nulelement A [0], of vanaf de eerste A [1], waarbij A de naam van de array is.
Om een array te initialiseren, wordt meestal een "stap-voor-stap" for (foreach) lus gebruikt. De array wordt geleidelijk gevuld, één element per keer tijdens elke "run" van de cyclus. In de for-lus wordt een local loop-variabele gemaakt om het aantal passen te regelen.
De beginwaarde van de lusvariabele moet overeenkomen met het eerste element van de array: A [0] of A [1]. De laatste is met het aantal array-elementen.
Om de vulling met gegevens van een tweedimensionale array te ordenen, moet u de ene for-lus in de andere nesten. De bewerking van het doorlopen van een kolom van de array zal dus zo vaak worden uitgevoerd als er in de array van strings zijn.
Initialisatiefouten
Tijdens de initialisatie ontvangt het systeem gegevens van alle relevante apparaten, processen of operators. Het starten van het besturingssysteem is de initialisatie van gegevens, omdat het besturingssysteem reacties ontvangt van alle delen van de computer, inclusief het RAM-geheugen, de harde schijf en het toetsenbord. Als een van de belangrijke blokken ontbreekt, kan het besturingssysteem niet initialiseren. Ook het bekende Blue Screen of Death is een serieuze initialisatiefout.
Initialisatietekenreeks
Nieuwelingen gebruiken vaak eenvoudige oproepen (bijv. X = 5) of handmatige selectie om de initialisatie te regelen. Regelmatige initialisatie is echter noodzakelijk en kan worden geautomatiseerd.
Stel dat u een computergebruiker hebt aangesloten op twee ISP's. De verbindingssnelheid verandert, dus de gebruiker schakelt voortdurend handmatig. Dit is onhandig en tijdrovend. In plaats daarvan kan het een initialisatiereeks op de opdrachtregel instellen:
AT + CDGCONT = 1, IP, internet.mts.ru + AT + CDGCONT = 2, IP, internet.beeline.ru.
Nu is de initialisatiereeks het besturingsproces voor de computer. Als MTS Internet sneller wordt dan Beeline, dan wordt MTS-verbinding gebruikt - anders verandert MTS in Beeline-verbinding.
