Bij het invoeren van dit of dat adres in de zoekbalk van de browser denkt bijna niemand na over de betekenis van de vreemde afkortingen www en http. Ze worden beschouwd als hetzelfde integrale kenmerk van het siteadres als de aanduiding van de domeinzone, maar in de moderne wereld zijn deze afkortingen meer een atavisme.
De uitvinder van WWW en HTTP is de Britse wetenschapper Tim Berners-Lee, die voorstelde om het internet te gebruiken om het werken met documenten te vergemakkelijken in de organisatie waar hij werkte.
Om te begrijpen wat www en http betekenen in een siteadres, en ook om te begrijpen waarom ze nodig zijn, moet je de geschiedenis van het world wide web bekijken. Het internet is in 1989 uitgevonden als een middel om gegevens in hypertext-formaat op te slaan en te verzenden. Hypertext verwijst hier naar een manier om informatie te ordenen door links en links te bouwen. In algemene zin is hypertekst elke tekst die links bevat naar andere teksten, bijvoorbeeld een encyclopedie. De website is ook een verzameling hypertext-documenten.
Wat is WWW?
Tim Berners-Lee was ook de auteur van 's werelds eerste website die tutorials voor het bouwen van servers en browsers verzamelde.
Technologieën in de vroege jaren 90 van de vorige eeuw waren net aan het evolueren, dus verschillende servers werden gebruikt voor verschillende behoeften. Zo waren er aparte servers voor het overzetten van bestanden (ftp), voor het versturen van e-mail (mail) en voor het benaderen van hypertext-documenten (www). De afkorting WWW is afgeleid van het World Wide Web, wat zich vertaalt als het World Wide Web. Heel vaak wordt het World Wide Web verward met internet, hoewel internet in werkelijkheid slechts een verzameling computers is die op een gemeenschappelijk netwerk zijn aangesloten, en het WWW een van de middelen voor gegevensoverdracht is. Aangezien het World Wide Web de meest populaire manier is om internet te gebruiken, wordt het voorvoegsel www vaak weggelaten in het adres van de site, omdat er standaard wordt aangenomen dat de gebruiker geïnteresseerd is in hypertekst.
Hypertext-protocol
Wat HTTP betreft, deze afkorting wordt ook gevormd door het concept van HyperText Transfer Protocol af te korten, dat wil zeggen "Hypertext Transfer Protocol". Dit verwijst naar een specifieke coderings- en gegevensverwerkingsstandaard waarmee gebruikers webpagina's kunnen bekijken in de vorm van hypertext-documenten. Het http-protocol werkt volgens het volgende schema: de client vormt een verzoek en adresseert dit aan de server, die dit verzoek verwerkt en het resultaat naar de client stuurt. Na verloop van tijd begon http niet alleen voor hypertext te worden gebruikt, maar ook voor andere soorten gegevens, dus moderne browsers gebruiken het automatisch, tenzij specifiek anders aangegeven, bijvoorbeeld het ftp-bestandsoverdrachtsprotocol.
