Het Arabische systeem voor het opnemen van getallen wordt terecht als het handigst beschouwd: het is oorspronkelijk niet alleen gemaakt om het aantal eenheden en getallen aan te geven, maar ook voor wetenschappelijke doeleinden. Compactheid van schrijven is het belangrijkste verschil tussen Arabische cijfers en andere systemen die gebaseerd zijn op het schrijven van cijfers in letters van het oorspronkelijke alfabet, met name Romeinse cijfers.
instructies:
Stap 1
Zet je toetsenbordindeling op Engels. Romeinse cijfers zijn gedrukt in letters die zijn weergegeven in de Engelse taal en zijn ontleend aan het Latijnse alfabet. Druk desgewenst op de Caps Lock-toets, maar u kunt deze toets vervangen door kort op Shift te drukken - alle cijfers worden in hoofdletters weergegeven.
Stap 2
Onthoud de basisnummers waarmee u kunt navigeren bij het opschrijven van Rice-nummers. De eenheid wordt aangeduid met de letter I (Engels "Ai", Latijn "I"). Vijf - met de letter V ("Vi" of "Ve").
10 - X ("Ex" of "X")
50 - L
100 - C
500 - D
1000 - M
5000 - ↁ
10000 - ↂ.
Stap 3
Bij het schrijven van een kleiner getal (één eenheid, tien, honderd, duizend), wordt de corresponderende letter links van het grotere getal geschreven: IX = 9, CD = 400, enz.
Stap 4
Een aantal dat in volume groter is dan het aantal dat in de tabel wordt weergegeven, wordt aangegeven door het overeenkomstige aantal eenheden, tientallen, honderden of duizenden rechts van de hoofdeenheid. Voorbeeld: MMXX = 2020, MC = 2100.
Stap 5
De algemene regel voor het schrijven van grote getallen komt overeen met het Arabische systeem: eerst duizenden, dan honderden, tientallen en enen. In kleinere getallen wordt het getal dat het verschil aangeeft tussen het bestaande getal en het symbool links van het grotere cijfer geschreven: MMXIX = 2019.
Stap 6
In de afbeelding wordt een volledige lijst met getallen tot duizend weergegeven. Op basis daarvan kun je blijven tellen tot vijf- en tienduizend.
