Verboden sites en het register daarvoor is een lang noodzakelijke maatregel om minderjarigen in de eerste plaats te beschermen tegen informatie die niet voor hun ogen is. Deze lijst kan pre-trial sites bevatten als deze informatie bevatten die in strijd is met de wetgeving van de Russische Federatie, evenals door een rechterlijke beslissing.
Redenen om sites te verbieden
De lijst met verboden onderwerpen voor sites is zo kort mogelijk: kinderpornografie, propaganda van drugs en andere middelen, oproepen tot zelfmoord en terrorisme. Dit is die herenset die mensen verzamelt voor ongewenste discussies en een slechte les leert.
Door een rechterlijke uitspraak kan elke website worden gesloten, het belangrijkste is dat het bewijs sterk is en het onderwerp kan worden gekoppeld aan de wetten van het land. In dit geval is de site niet volledig gesloten, maar staat alleen het.ru-domeinadres op de zwarte lijst van internetproviders in Rusland. Een voorbeeld van een provider is Rostelecom.
De lijsten met verboden sites worden elke dag bijgewerkt. Op deze manier kunnen aanstootgevende torrent-trackers, pornografische sites, politiek ongewenste portals en andere sites worden begraven. In de handen van de staat is dit een krachtig wapen om onnodige informatie te verbieden. Wanneer u naar een van de verboden adressen gaat, krijgt u een pagina te zien met informatie wanneer deze site is opgenomen in het eengemaakte staatsregister.
Wat te doen als de site is verbannen?
Toch zijn er manieren om deze providerverboden te omzeilen. Een persoon die naar zo'n site moet, kan de anonieme browser Tor Project gebruiken op basis van Mozilla Firefox, een anonimisering of een proxyserver. Al deze technologieën helpen u op de een of andere manier om het siteadres te vervalsen. Dat wil zeggen, u verwijst naar een niet-geautoriseerd site-adres en het geeft u op zijn beurt de informatie van de verboden site. Dat wil zeggen, via een andere site bekijkt u de gewenste.
Deze technologieën zijn erg oud, maar werken nog steeds. Misschien dient dit ook als een zekere bescherming tegen kinderen. Het is onwaarschijnlijk dat ze erachter komen wat en hoe ze moeten doen, maar een volwassene zal toegang kunnen krijgen. Blacklisting-sites worden niet alleen in Rusland toegepast, maar ook in andere landen. En sommige van de bovenstaande verboden zijn internationaal.
In ons land gaat het niet zo slecht met de toegang tot informatie en internet in het bijzonder, in China monitoren bijvoorbeeld overheidsdiensten de netwerkactiviteit van mensen. Sommige sites verliezen veel bezoekers nadat ze in een enkel register zijn opgenomen, en als het mogelijk is om de veiligheid aan te tonen, wordt de site weer toegankelijk voor het publiek, deze praktijk bestaat al. Ook worden heel vaak sites van het ene domein naar het andere overgebracht, zodat alle gebruikers het opnieuw kunnen bezoeken voor een bepaalde tijd tot het volgende verbod.
